ترجمه مقاله

کوب خوردن

لغت‌نامه دهخدا

کوب خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کوفته شدن . مقروع گشتن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کوب شود. || ضرب خوردن . کتک خوردن . (فرهنگ فارسی معین ) :
ز بس که حاسد تو کوب خورد چون انگور
همی بجوشد بر خود ز غم به سان عصیر.

رضی الدین نیشابوری .


و رجوع به کوب شود.
ترجمه مقاله