کوثری
لغتنامه دهخدا
کوثری . [ ک َ ث َ ] (اِخ ) شاعری خوش طبع و وسیعمشرب است . این رباعی از او است :
با خلق زمانه کوثری راز مگو
این راز بر مردم غماز مگو
دانی دهن کوه چرا پرسنگ است
یعنی که هر آنچه بشنوی بازمگو.
با خلق زمانه کوثری راز مگو
این راز بر مردم غماز مگو
دانی دهن کوه چرا پرسنگ است
یعنی که هر آنچه بشنوی بازمگو.
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 320).