کودک مشرب

کودک مشرب . [ دَ م َ رَ ] (ص مرکب ) کودک سرشت . کودک مزاج . (فرهنگ فارسی معین ) :
آن دنی طبعان که مغروران جاه و منصب اند
از خرد بیگانگان چند کودک مشرب اند.

محسن تأثیر (از آنندراج ).

و رجوع به کودک سرشت و کودک مشربی شود.