کوزه خوردن
لغت‌نامه دهخدا
کوزه خوردن . [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کاسه زدن و...، مثلی است که در مورد آزار سخت دیدن و عقاب سخت کشیدن بجزای رنج کم رساندن به کار رود. (کلیات شمس چ فروزانفر جزو هفتم ص 396) :
راه زنانیم ما، جامه کنانیم ما
گر تو ز مایی بیا کاسه بزن کوزه خور.
خیره چرا گشته ای خواجه مگر عاشقی
کاسه بزن کوزه خور خواجه اگر عاشقی .
گر تو بدین گژ نگری کاسه زنی کوزه خوری
سایه ٔ عدل صمدم جز که مناسب نتنم .
راه زنانیم ما، جامه کنانیم ما
گر تو ز مایی بیا کاسه بزن کوزه خور.
مولوی (کلیات شمس ایضاً).
خیره چرا گشته ای خواجه مگر عاشقی
کاسه بزن کوزه خور خواجه اگر عاشقی .
مولوی (کلیات شمس ایضاً).
گر تو بدین گژ نگری کاسه زنی کوزه خوری
سایه ٔ عدل صمدم جز که مناسب نتنم .
مولوی (کلیات شمس ایضاً).
