کوزه پز
لغتنامه دهخدا
کوزه پز. [ زَ / زِ پ َ ] (نف مرکب ) سفال پز و آجرپز و کوزه گر. (ناظم الاطباء). خشت پز. (آنندراج ) :
نشد پخته از کوزه پز نان من
از او سوخت هرچند ایمان من .
نشد پخته از کوزه پز نان من
از او سوخت هرچند ایمان من .
میرزا طاهر وحید (از آنندراج ).