کوشه

کوشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِ) کوشک . قصر. کاخ . (فرهنگ فارسی معین ) :
در حضر کوشه ٔ تو همچو نگار چگلی
در سفر مرکب تو همچو بت کاشغری .

فرخی (از فرهنگ فارسی معین ).

و اورا اندر مجلس شراب به کوشه ٔ حلفی اندر بکشتند. (تاریخ سیستان ص 326). امیر خلف به طاق شد و بوالحسن به کوشه ٔ دید فرودآمد. (تاریخ سیستان ص 338).