کون خاریدن
لغتنامه دهخدا
کون خاریدن . [ دَ ] (مص مرکب ) خارش دادن نشستنگاه . (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از پشیمان شدن باشد.(برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ) :
اولش هرکه پشت پای نزد
آخر از دست او بخارد کون .
اولش هرکه پشت پای نزد
آخر از دست او بخارد کون .
؟ (از آنندراج ).