کوه در

کوه در. [ دَ ] (نف مرکب ) آنکه یا آنچه کوه رابدرد. کوه شکاف . (از فرهنگ فارسی معین ) :
نوک سنان کوه در سینه دوز او
از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد.

(جوامعالحکایات از فرهنگ فارسی معین ).