کوپ

کوپ . (اِ) به معنی کوه باشد که عربان جبل گویند. (برهان ) (آنندراج ). و به لغت زند و پازند هم کوه را کوپ گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پهلوی ، کوف (کوه )، ایرانی باستان ، کئوفا . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به کوه شود. || حصیر گنده را نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ). بوریا و حصیر. (ناظم الاطباء). در لهجه ٔ طبری ، حصیر و بوریا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کوب شود. || سبوی کلان . (ناظم الاطباء). کوزه . (جهانگیری ). و رجوع به کُپ شود.