کوچک وضعی

کوچک وضعی . [ چ َ / چ ِ وَ ] (حامص مرکب ) خرد و حقیر بودن . خرد و باریک اندام بودن :
ز کوچک وضعی خود نال خوش صوت
کشد دایم بزرگیها از این ساز.

ملاطغرا (از آنندراج ).