کیاص

کیاص . [ ک َی ْ یا ] (ع ص ) کیاص المشی ؛ آنکه در رفتار مابین هر دو ران او دوری و در باطن ران نرمی و فروهشتگی باشد. (منتهی الارب )(آنندراج ): انه لکیاص المشی ؛ یعنی به درستی که او طوری راه می رود که مابین دو ران وی دوری و در باطن رانهایش نرمی و فروهشتگی است ، و این کنایه است از سرعت سیر. (ناظم الاطباء). انه لکیاص المشی ؛ هر دو ران وی نرم است در رفتن یعنی تیزرو است . (از اقرب الموارد).