کیال

کیال . [ ک َی ْ یا ] (اِخ ) لقب مردی گول که پیوسته خاک می پیمود.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
به زیبقی ّ مقنع به احمقی کیال
به روزکوری صباح و شبروی احباب .

خاقانی .