کیالواشیر

کیالواشیر. [ ل َ ] (اِخ ) نصرةالدین اسپهبد ابوالمظفر کیالواشیر . از ممدوحان خاقانی است . در سخن و سخنوران آرد: از فرمانروایان طبرستان است ، محل حکمرانی و آغاز و انجام شهریاری وی به دست نیامد، این قدر معلوم است که او در مازندران حکومتی داشته و با ترکان زدوخورد می کرده و آنان به ملک وی می تاخته اند و بنابه اشارت خاقانی دوران زندگانیش پیش ازسنه ٔ 559 هَ . ق . به انجام رسیده است . خاقانی در مدح او قصیده ای بس بلند و فصیح سروده که از غرر قصائدش به شمار است و در آن به ترکان بد می گوید و به آتسز طعنه می زند و ایران دوستی به خرج می دهد، و هم به گفته ٔ خودش سپهبد دوهزار دینار صلت این قصیده بدو بخشید و او نیز در شکر و سپاس انعام وی قطعه ای سروده و چون سپهبد درگذشت مرثیتی جانگداز به نظم آورد که بر بسیاری ِ مهر و اخلاصش نسبت به وی گواهی می دهد :
بخت کیالواشیر از نه فلک گذشت
سایه به هشت جنت مأوا برافکند.

خاقانی .

ای تاج کیان کیالواشیر
در عالم کبریات جویم .

خاقانی .