کیبندهلغتنامه دهخداکیبنده . [ ب َ دَ / دِ ] (نف ) منحرف شونده . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ز اندرز موبد شکیبنده شد سر از راه سوداش کیبنده شد .ابوشکور بلخی (از یادداشت ایضاً).
