کیخدا

کیخدا. [ کی / ک َ / ک ِ خ ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) شوی . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : که امر و نهی همه مردان را باشد و کیخدا را. (ترجمه ٔ تفسیر طبری ، از یادداشت ایضاً). تا کیخدا گناه نکند کس زنان را به گناه نگیرد. (ترجمه ٔ تفسیر طبری ، از یادداشت ایضاً).