کیمیاگری
لغت‌نامه دهخدا
کیمیاگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) اکسیرسازی . (ناظم الاطباء) . تبدیل فلزات ناقص به فلزات کاملتر. اکسیرسازی . (فرهنگ فارسی معین ) :
حافظ غبار فقر و قناعت زرخ مشوی
کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری .
غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند.
رجوع به کیمیاگر شود. || مکاری . مکر. حیله . (فرهنگ فارسی معین ). || عشقبازی و عاشقی . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
حافظ غبار فقر و قناعت زرخ مشوی
کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری .
حافظ.
غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند.
حافظ.
رجوع به کیمیاگر شود. || مکاری . مکر. حیله . (فرهنگ فارسی معین ). || عشقبازی و عاشقی . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
