کینه کشیدن
لغت‌نامه دهخدا
کینه کشیدن . [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) انتقام . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ). انتقام کشیدن . (ناظم الاطباء). انتقامجویی کردن : اگر خشم نیافریدی هیچکس روی ننهادی سوی کینه کشیدن . (تاریخ بیهقی ).
ارجو که زود سخت به فوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب .
همیشه کینه ٔ تو من کشم ز دشمن تو
رواست گر نکشی تیغ کینه کش ز نیام .
هان تا حسام شاه کشد کینه از تو باش
از غور غصه صفر کند سینه از تو باش .
گر نیی زهر، سینه کمتر سوز
ور نیی دهر، کینه کمتر کش .
هر کس ز خصم کینه به نوع دگر کشید
مژگان به گریه لب به دعا خسروا سپار.
ارجو که زود سخت به فوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب .
ناصرخسرو.
همیشه کینه ٔ تو من کشم ز دشمن تو
رواست گر نکشی تیغ کینه کش ز نیام .
مسعودسعد.
هان تا حسام شاه کشد کینه از تو باش
از غور غصه صفر کند سینه از تو باش .
خاقانی .
گر نیی زهر، سینه کمتر سوز
ور نیی دهر، کینه کمتر کش .
خاقانی .
هر کس ز خصم کینه به نوع دگر کشید
مژگان به گریه لب به دعا خسروا سپار.
شرف الدین شفایی (از آنندراج ).
