کین گرفتن
لغت‌نامه دهخدا
کین گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب )انتقام کشیدن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
- کین گرفتن به دل ؛ خصومت به دل گرفتن . دشمنی به دل راه دادن . کینه جو شدن :
اگر مرد رومی به دل کین گرفت
نباید که آید تو را این شگفت .
- کین گرفتن به دل ؛ خصومت به دل گرفتن . دشمنی به دل راه دادن . کینه جو شدن :
اگر مرد رومی به دل کین گرفت
نباید که آید تو را این شگفت .
فردوسی .
