کیهاءلغتنامه دهخداکیهاء. [ ک َ ] (ع ص ) شترماده ٔ فربه بزرگ جثه ، یا ناقه ٔ فربه شگرف تمام سال ، یا ناقه ٔ فراخ پوست سرپستان . کِهاء. (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). ماده شتر پیر فربه . (ناظم الاطباء).
