کیپاپز
لغت‌نامه دهخدا
کیپاپز. [ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه کیپا پزد. (فرهنگ فارسی معین ). || رَوّاس . کله پز. آنکه کله پاچه ٔ پخته فروشد. (از یادداشت به خط مرحوم دهخ-دا) :
کیپاپزان که صبح سر کله واکنند
آیا بود که گوشه ٔ چشمی به ما کنند؟
کیپاپزان که صبح سر کله واکنند
آیا بود که گوشه ٔ چشمی به ما کنند؟
بسحاق اطعمه (از یادداشت ایضاً).
