کی نشین
لغتنامه دهخدا
کی نشین . [ ک َ / ک ِ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه بر جای کیان نشیند. آنکه جانشین شاهان بزرگ است :
سزد گر بود نام او کی پشین
که هم کی نشان است و هم کی نشین .
سزد گر بود نام او کی پشین
که هم کی نشان است و هم کی نشین .
نظامی (اقبالنامه چ وحید ص 31).
