گاوگلینلغتنامه دهخداگاوگلین . [ وِ گ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گاو سفالین و آن صراحی و ظرفی باشد که بهیأت گاو از گل سازند و پزند. (برهان ). گاو زر.
