گاویزنهلغتنامه دهخداگاویزنه . [ زَ ن َ/ ن ِ ] (اِ) نوایی است از موسیقی قدیم : نوبتی پالیزبان و نوبتی سرو سهی نوبتی روشن چراغ و نوبتی گاویزنه .منوچهری .
