گاو فتنهلغتنامه دهخداگاو فتنه . [ وِ ف ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حوادث روزگار : شیر دندان نمود و پنجه گشادخویشتن گاو فتنه کرد سقیم .(تاریخ بیهقی چ فیاض ص 381).
