گاو زادن
لغت‌نامه دهخدا
گاو زادن . [ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از میراث و نفع یافتن . (برهان ). کنایه از میراث یافتن و حالتی بهم رسیدن و دولتی بتازگی ظاهر شدن و انتفاع کلی یافتن . (آنندراج ) :
به هندوستان پیری از خر فتاد
پدرمرده ای را به چین گاو زاد.
امری عجیب و غریب سانح شدن ، لیکن ظاهر آن است که گاو زادن تنها بدین معنی نیست . بلکه به چین گاو زادن (است ) چه مشهور است که در چین گاو نمی زاید پس گاو زادن عجیب درآنجاست نه هر جا. (فرهنگ رشیدی ).
به هندوستان پیری از خر فتاد
پدرمرده ای را به چین گاو زاد.
نظامی (از آنندراج ).
امری عجیب و غریب سانح شدن ، لیکن ظاهر آن است که گاو زادن تنها بدین معنی نیست . بلکه به چین گاو زادن (است ) چه مشهور است که در چین گاو نمی زاید پس گاو زادن عجیب درآنجاست نه هر جا. (فرهنگ رشیدی ).
