گردسر
لغتنامه دهخدا
گردسر.[ گ ِ س َ ] (ص مرکب ) آنکه سری گرد دارد :
ز دستهاشان پهنه ز پایها چوگان
ز گردسرها گوی اینت شاه و اینت جلال .
رجل مُصَعْلَک ُ الرأس ؛ مرد گردسر. مُکَربَس الرأس . (منتهی الارب ).
ز دستهاشان پهنه ز پایها چوگان
ز گردسرها گوی اینت شاه و اینت جلال .
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 219).
رجل مُصَعْلَک ُ الرأس ؛ مرد گردسر. مُکَربَس الرأس . (منتهی الارب ).