گردن افکندن

گردن افکندن . [ گ َدَ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گردن زدن . || مطیع بودن . تسلیم گشتن . فرمانبرداری کردن :
که ما شاه را چاکر و بنده ایم
همان باژ را گردن افکنده ایم .

فردوسی .