گردن شکستهلغتنامه دهخداگردن شکسته . [ گ َ دَ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه استخوانهای گردن وی شکسته باشد. || نفرینی است . دشنامی است : من گردن شکسته چرا این کار را کردم ! من گردن شکسته چرا فلان چیز را گفتم !
