گردن شتر
لغتنامه دهخدا
گردن شتر. [ گ َ دَ ن ِ ش ُ ت ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عنق جمل . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || کنایه از همیان پرزر باشد. (برهان ) :
به گردن شتر اندر شراب زر بخشی
به پای پیل گه خشم خصم فرسایی .
و رجوع به گردن اشتر شود.
به گردن شتر اندر شراب زر بخشی
به پای پیل گه خشم خصم فرسایی .
مجیر بیلقانی .
و رجوع به گردن اشتر شود.