گرد یتیمی
لغتنامه دهخدا
گرد یتیمی . [ گ َ دِ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آبداری و صفایی مروارید است . (آنندراج ) :
در نقطه ٔ خاک است نهان گر خبری هست
در پرده ٔ این گرد یتیمی گهری هست .
در نقطه ٔ خاک است نهان گر خبری هست
در پرده ٔ این گرد یتیمی گهری هست .
صائب (از آنندراج ).