گرفجلغتنامه دهخداگرفج . [ گ َ ف َ ] (اِ) همان عرفج ، گیاهی که بدان آتش افروزند و به عربی ابوسریع نامند بواسطه ٔ زود گرفتن آتش در آن . (رشیدی ). در انجمن آرای ناصری به غلط گرمج ضبط شده است و در برهان کرفج است .
