گره بر ابرو انداختن
لغتنامه دهخدا
گره بر ابرو انداختن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) ترش رو شدن . عبوس گشتن :
گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت
بکار ما گرهی ز آن گره گشا انداخت .
گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت
بکار ما گرهی ز آن گره گشا انداخت .
درویش واله هروی .