گره گشودن
لغتنامه دهخدا
گره گشودن . [ گ ِ رِه ْ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) باز کردن گره :
نیست جز دندان شکستن چاره ای کج بحث را
از دم عقرب گره نتوان گشود الا به سنگ .
رجوع به گره گشادن و گره گشایی و گره گشا شود.
نیست جز دندان شکستن چاره ای کج بحث را
از دم عقرب گره نتوان گشود الا به سنگ .
صائب .
رجوع به گره گشادن و گره گشایی و گره گشا شود.