گروش کردنلغتنامه دهخداگروش کردن . [ گ ِ رَ وِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایمان آوردن . گرویدن : از پس که مؤمن گروش کند پاره پاره بیند اﷲ را... اما معتزلی چون کمال گروش نداشت هیچ نبیند. (کتاب المعارف بهأولد).
