گرو نهادن
لغتنامه دهخدا
گرو نهادن . [ گ ِ رَ / رُ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) رهن گذاشتن . گروگان کردن :
گفت همره را گرو نه پیش من
ورنه قربانی تو اندر کیش من .
هدیه ٔ شاعر چه باشد شعر نو
پیش محسن آرد و بنهد گرو.
رجوع به گرو شود.
گفت همره را گرو نه پیش من
ورنه قربانی تو اندر کیش من .
مولوی .
هدیه ٔ شاعر چه باشد شعر نو
پیش محسن آرد و بنهد گرو.
مولوی .
رجوع به گرو شود.