گرگاو

گرگاو. [ گ ُ ] (اِ) نوعی از پای افزار است که شاطران و پیاده روان پوشند و به گرگابی شهرت دارد. (برهان ) (جهانگیری ) (انجمن آرا) :
کهنه گرگاو در برابر داشت
کرد در پا و گرگ دو برداشت .

جامی (از جهانگیری ).

بجستجوی تو گردون چو عزم راه کند
ز خام ثور کند پای ماه را گرگاو.

شیخ آذری طوسی (از انجمن آرا).