گرگ و میش
لغت‌نامه دهخدا
گرگ و میش . [ گ ُ گ ُ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) تاریک و روشن . و این ترکیب در مورد هوا بکار میرود.
- گرگ و میش بودن هوا ؛ تاریک و روشن بودن هوا.
- امثال :
گرگ و میش با هم از یکجا آب میخورند ؛ عدل و امنی به کمال است : و شهر غزنین چنین شد که بمثل گرگ و میش همی آب خورد.(زین الاخبار گردیزی ).
رجوع به امثال و حکم دهخدا ج 3 از ص 1302 ببعد شود.
- گرگ و میش بودن هوا ؛ تاریک و روشن بودن هوا.
- امثال :
گرگ و میش با هم از یکجا آب میخورند ؛ عدل و امنی به کمال است : و شهر غزنین چنین شد که بمثل گرگ و میش همی آب خورد.(زین الاخبار گردیزی ).
رجوع به امثال و حکم دهخدا ج 3 از ص 1302 ببعد شود.
