گریسهلغتنامه دهخداگریسه . [ گ ِ س َ / س ِ ] (اِ) فریب و مکر. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به گریش و کریسه و گریس شود. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || چاپلوسی . (برهان ) (آنندراج ). چه گریسیدن بمعنی فریب دادن و چاپلوسی کردن است . رجوع به کریسیدن شود.