گسسته آشیان

گسسته آشیان . [ گ ُس َس ْ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) طائری که به سبب خراب شدن آشیان از آشیان خود به دور افتاده باشد :
ما و تو دو نو [ کذا ] اسیر جائیم
مرغان گسسته آشیانیم .

فیضی (از بهار عجم ).