گسسته پشت

گسسته پشت . [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ پ ُ ] (ص مرکب ) بی مدد. بی پشت و پناه :
همی شدند به بیچارگی هزیمتیان
گسسته پشت و گرفته گریغ را هنجار.

عنصری .