گشنگی

گشنگی . [ گ ُ ن َ / ن ِ ] (حامص ) گرسنگی :
اگرچه باده نه درخورد باشد آن کس را
که در سرای خود از گشنگی مگس گیرد.

ظهیرالدین فاریابی .