گش خرام
لغتنامه دهخدا
گش خرام . [ گ َ خ ِ / خ َ / خ ُ ] (ص مرکب ) خرامنده با ناز و تکبر. خرامنده با شادی و خوشی :
تازه رویی چو نوبهار بهشت
گش خرامی چو باد بر سر کشت .
تازه رویی چو نوبهار بهشت
گش خرامی چو باد بر سر کشت .
نظامی (هفت پیکر چ وحید ص 108).