گلال
لغتنامه دهخدا
گلال . [ گ ُ ] (اِ) عبیر سرخ که از رنگ بقم سازند و متعارف هندوستان است . (آنندراج ) :
همچو چنار گر بودت صدهزار دست
برگ طرب به خاک نشان و گلال گیر.
همچو چنار گر بودت صدهزار دست
برگ طرب به خاک نشان و گلال گیر.
ملا قاسم مشهدی (از آنندراج ).