گلشنگهلغتنامه دهخداگلشنگه . [ گ ُ ش َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف گلشن گاه و بمعنی جای گل ، گلزار و گلستان است : به گلشنگهی کز دو سو داشت درنمودند دیدار با یکدگر.اسدی (گرشاسب نامه ص 424).