گله گاه سبعه

گله گاه سبعه . [ گ َ ل َ / ل ِ گ َل ْ ل َ / ل ِ هَِ س َ ع َ / ع ِ ] (اِخ ) (رودخانه ٔ...) آبش شیرین مایل به شوری است . رودخانه مرز چندین ده را آب دهد و چون به ناحیه ٔ گله گاه رسد از تنگ رودَر گله گاه بیرون رفته به آب چشمه ٔ اوین و آب چشمه ٔ رودَر پیوسته [و وارد] رودخانه کشار شود. (فارسنامه ٔ ناصری گفتار دوم ص 329).