گله

گله . [ گ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) کردی گول (زلف زنان ، دسته موی )، زازا گیله . (حاشیه ٔ برهان تصحیح دکتر معین ). زلف معشوق . (برهان ) . زلف و موی مجعد. (آنندراج ) :
گله گیلی کشان به دامانش
سرو را لوح در دبستانش .

نظامی (هفت پیکر ص 337).

زهر سو دیلمی کردن به عیوق
فروهشته گله چون زلف منجوق .

نظامی .

شام دیلم گله که چاکر توست
مشکبو از کیایی در توست .

نظامی (هفت پیکر ص 29).

|| موی جمعشده . (برهان ). به این معنی با لام مشدد است .