گل براندودن

گل براندودن . [ گ ِ ب َ اَ دَ ] (مص مرکب ) بستن به گل . مسدود کردن با گل . || استوار کردن چنانکه خبری از آن نتواند درشدن :
در خلق را گل براندوده ام
در این در بدین دولت آسوده ام .

نظامی .