گل بیز

گل بیز. [ گ ُ ] (نف مرکب ) گل بیزنده . گل افشان . گل ریز. خوشبو. معطر :
اگرچه باده فرح بخش و باد گلبیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است .

حافظ.

|| (ن مف مرکب ) افشانده شده از پرهای گل سرخ . (ناظم الاطباء).