گل پارسی
لغتنامه دهخدا
گل پارسی . [ گ ُ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام گلی است بغایت سرخ و خوشرنگ و آنرا گل صدبرگ و گلناز فارسی هم میگویند. (برهان ) (جهانگیری ) (آنندراج ) (الفاظ الادویه ) :
زن پارسا چون گل پارسی
برون اوفتاده ز پرده سرا.
زن پارسا چون گل پارسی
برون اوفتاده ز پرده سرا.
کمال الدین اسماعیل .