گل خطایی
لغتنامه دهخدا
گل خطایی . [ گ ُ ل ِ خ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بوته ای است خوشرنگ و آنرا نظر نیز خوانند. (آنندراج ) :
فغان که شعله کند سرخ و سبز و زرد از دل
گل خطایی گلزار شرم معصیت است .
فغان که شعله کند سرخ و سبز و زرد از دل
گل خطایی گلزار شرم معصیت است .
میرزا طاهر وحید (از آنندراج ).